ابزار هدایت به بالای صفحه

اصل چهارم

«به طور طبیعی غذا بخورید»

ظاهراً در دنیا به همان اندازه که آدم های چاق وجود دارند. به همان اندازه هم افرادی هستند که به خودشان گرسنگی می دهند. تفاوت فاحشی که بین این دو گروه وجود دارد آن است که یکی دائماً در حال خوردن است و دیگری اصلاً چیزی نمی خورد. به هر تقدیر شباهت عجیبی که بین این دو گروه وجود دارد آن است که هر دو گروه مبتلا به سوء تغذیه هستند. هر چند که گروهی از ما در این دنیای پیشرفته بیشتر از حد نیاز غذا می خوریم اما غذایی که می خوریم، مقوی بودنش خیلی کمتر از مواد غذایی است که ما عادت به خوردن آن داریم. چرا که تمام غذایی که ما آن را مصرف می کنیم مملو از مواد نگه دارنده، افزودنی های مجاز و موادی است که بتوانیم آن را به صورت طولانی نگه داریم و یا به مسیرهای دور بفرستیم. ضمناً ما هر روز به سمت زندگی های استرس زا و پر دردسر هدایت می شویم و به همین جهت بدن ما نیاز به ویتامین و مواد معدنی زیادی دارد تا بتواند در مقابل استرس ها و نگرانی هایی که به آن وارد می شود مقابله کند. 

تمام دغدغه ی ما در این امر خلاصه شده که چطور زندگی کنیم، چی بخوریم و چی نخوریم. هر تغییر و تحولی در بدن ما از جمله رژیم غذایی، سوزاندن چربی، فکر کردن، تنفس کردن، پیاده روی کردن و صحبت کردن نیاز به ویتامین و مواد معدنی دارد. اگر دائماً از غذاهای کنسرو شده، هل و هوله، غذاهای شیرین، غذاهای سرخ شده و حاضری استفاده کنیم، از ذخیره مواد معدنی و مغذی بدن ما کاسته می شود. اگر ما سعی در جبران مواد مغذی ذخیره شده در بدن مان نکنیم و جایگزینی برای آن نداشته باشیم، بعد از مدتی ایمنی بدن دچار آسیب می شود و سرانجام مریض می شویم. در این صورت تمرکز بر روی برنامه ها و سر و سامان دادن به آنها سخت تر می شود و در نهایت انرژی درونی مان کاهش پیدا کرده و سوخت و ساز غذا و سوزاندن چربی ها اختلال می شود. از خبرهای خوب اینکه ما می توانیم این روند را تغییر دهیم و در جهت عکس عمل کنیم. زمانی که میوه و غذاهای طبیعی می خوریم در واقع داریم ذخیره ویتامین ها و مواد معدنی بدن خود را بالا می بریم و همه چیز دوباره مثل روز اول می شود. همه چیز بستگی به انتخاب خودمان دارد. 

بیایید برای لحظاتی این طور تصور کنیم که ساعاتی از روز گذشته و احساس گرسنگی می کنید. می خواهید یک غذای سبک بخورید، انتخاب با خود شماست که این غذای ساده یک سیب باشد و یا یک تکه شکلات. هر کدام از این خوراکی ها چه موادی را به بدن شما می رساند؟! سیب مقداری مواد انرژی زا مانند ویتامین ث به بدن می رساند، که برای پوست، استخوان، خون و ایمنی بدن مفید  است. 

پتاسیم، که میزان آب، فشار خون و ضربان قلب شما را تنظیم می کند و فیبر که سیستم گوارشی شما را سالم نگه می دارد و درصد ابتلا به سرطان روده را کاهش می دهد. و اما یک تکه شکلات هم در طرف دیگر قضیه قرار دارد که به بدن شما قند تزریق می کند تا باعث آسیب دیدن بدن شما شود. به طوری که در میزان انرژی موجود در بدن اختلال ایجاد می کند. همچنین باعث اشباع چربی در بدن شده و درصد ابتلا به امراض قلبی را در شما افزایش می دهد. در نتیجه به این باور می رسیم که شکلات هیچ فایده ای برای بدن ما ندارد. زمانی که با این نگرش به نوع غذاها نگاه کنید، به تفاوت فاحشی که بین این دو نوع غذا وجود دارد فکر می کنید. 

بسیاری از افراد به این مسئله فکر نمی کنند که غذاهای کنسروی و دارای مواد افزودنی، مواد مغذی لازم برای سالم ماندن بدن را ندارند. این اصلاً جای تعجب ندارد که تولید کنندگان غذاهای کنسروی و مواد افزودنی برای آنکه محصولات خود را به فروش برسانند نام های گمراه کننده ی به مانند خوراکی های سالم یا مناسب را برای آنها انتخاب می کنند. تولید کنندگان این مواد غذایی، برای آنکه بتوانند تولیدات خود را برای مدت طولانی نگه دارند، آنها را به نقاط دور صادر کنند تا سوددهی بیشتری برای آنها داشته باشد. بنابراین آنها مقداری مواد نگه دارنده به این مواد مغذی اضافه می کنند که متأسفانه با انجام این فرآیند آنها از وجود مواد مغذی تهی می شوند و آن کیفیت و خاصیت سالم خود را از دست می دهند. شما لایق بهتر از اینها هستید، این مهم نیست که شما تا به حال در مورد بدن خود چه فکری کرده اید و یا اینکه تا به حال چه مقدار غذاهای بی کیفیت خورده اید و چه بلایی سر این بدن بیچاره تان آورده اید. بدن شما شایستگی خوردن غذاهای تازه ی مغذی و طبیعی را دارد، بنابراین با خوردن غذاهای طبیعی و حذف غذاهای فرآوری شده و عمل به رژیم غذایی 21 روزه تان، بدن شما سم زدایی خواهد کرد و به خوردن غذاهایی که برای سیستم گوارشی تان مناسب هست عادت می کنید. همچنین میل و اشتیاق شما به خوردن غذاهای فرآوری شده کاهش پیدا می کند و حتی ممکن است که بعد از اتمام دوره ی 21 روزه به این نتیجه برسید که از خوردن غذاهای متفاوتی که در این مدت تجربه کرده اید لذت کافی را برده اید. 

«چگونه رژیم غذایی تان را از مواد سمی پاکسازی کنید؟»

سعی کنید غذاهایی را که در مورد آنها بحث می کنیم در این مدت 21 روزه محدود کنید و یا اینکه از خوردن آنها صرفنظر کنید. این غذاها عبارتند از: 

-غذاهای حاضری فرآوری شده؛

-غذاهای رستورانی و حاضری (گرفتن غذا از رستوران و سریع خوردن آنها)؛

- سس سالاد آماده (چربی پایین و چربی های آزاد)؛

-آرد سفید، مثل بیسکویت ها، کیک ها، نان سفید و ...؛

- شیرینی یا غذاهای نشاسته دار فرآوری شده؛

- غذاهای سرخ کردنی؛

- گوشتهای پرچربی فرآوری شده مثل سالامی، سوسیس و کالباس؛

- تولیدات لبنی پر چرب مثل شیر، کره و پنیر،حتی اگر این مواد به روش طبیعی درست شده باشند باز هم درصد چربی های اشباع شده در آنها بسیار بالاست، به طوری که باعث افزایش کلسترول شده و خطر ابتلا به امراض قلبی را بالا می برد. شما می توانید محصولاتی را که چربی کمتری دارند انتخاب کنید. محصولاتی مثل شیر کم چرب، ماست طبیعی و یا کم چرب.

-حذف تمام شکرهای تصفیه شده، نوشیدنی های کافئین دار و الکل که در بخش قبل اشاره شد

-نوشیدنی  های رژیمی که با مواد شیرین کننده و مصنوعی ساخته شده اند.

«محدود کردن اشتباهات»

می دانم که شما برای یک بار هم که شده این مسئله را تجربه کرده اید و غذاهایی را خورده اید که مضر بودند. اما هیچ گاه خودتان را به خاطر این قضیه سرزنش نکنید. در عوض از فرصت ها و موقعیت هایی که برای شما پیش می آید نهایت استفاده را ببرید و چیزهای متفاوتی را فرا بگیرید. به این نکته توجه کنید که چه احساس و افکاری شما را واداشته تا به سمت خوردن این نوع غذاها کشیده شوید. با آگاهی از عوامل فیزیکی، فکری و احساسی تان قادر خواهید بود که از انجام مجدد آنها خودداری کنید. ضمناً پیشنهاد می کنم که یک برنامه ی کوتاه برای این 21 روز طراحی کنید. شاید به این نتیجه برسید که در موقعیتی بوده اید که بر غذا خوردن خود کمی کنترل داشته باشید. به عنوان مثال، زمانی که در کنار دوستانتان هستید سعی کنید که حجم غذایی تان را کم کرده و کمتر غذا بخورید. اگر خودتان به این مسئله اهمیت ندهید و به فکر خودتان نباشید،دیگران هم به فکر شما نخواهند بود.

یکی از روش های مرسومی که بسیاری از مردم در هنگام نخوردن غذا به کار می برند و از قضا بسیار هم مفید و کارساز است، گفتن کلمه ی «نه، متشکرم» یا جمله ی «من گرسنه نیستم» است. زمانی که افراد بهانه هایی شبیه «من رژیم هستم یا تمایلی به خوردن کیک ندارم» را می آورند. در حقیقت این فرصت را ایجاد می کنند تا درباره ی اینکه «چرا دارند غذا می خورند» به خوبی فکر می کنند. همچنین، گفتن جمله ی «من گرسنه نیستم» خصوصاً در جاهایی که افراد در حال خوردن چیزهایی همانند دسر، کیک تولد و یا بیسکوییت شکلاتی در زمان استراحت هستند، فرصت خوبی فراهم می کند که به خوردن فکر نکنید و اگر فکر می کنید که نخوردن شما باعث ناراحتی دوستان و میزبان شما می شود. البته می توانید مقداری از آن غذا را با خود ببرید و بعداً میل کنید. 

زمانی که از این اصول پیروی می کنید، در واقع دارید به یک سبک جدید غذا خوردن دست پیدا می کنید و این لذت خوبی را به زندگی شما هدیه می دهد. یک غذای خوب، رنگ، ترکیب، مزه و بوی دلپذیری دارد و در ضمن برای زندگی ما لازم است. خوردن، شادی و شعفی است که ما به بدن خود هدیه می دهیم. پس چرا کاری نکنیم که این شادی و شعف و تغییراتی که قرار است در بدن ما ایجاد شود از طریق منابع طبیعی صورت نگیرد؟!!

با دقت بررسی کنید:

- تا چه اندازه رژیم من طبیعی است؟ (10= کاملاً طبیعی، 1= اصلاً)

- این اصول تا چه اندازه برای من مهم است؟ (10= خیلی، 1 = اصلاً) 

در بخش های آینده چند اصل دیگه هم اشاره خواهد شد 

:)

زندگیت را سر و سامان بده 

پیت کوهن 

مرضیه احمدی زاده